Geslaagd avondje in Västerås!

Pizza en daarna Life of Pi gezien, zeer leuk! Tack allemaal!

Na regen komt... gewoon droog weer.

11:10

Het verbaasd me hoe snel iemand nieuwe gewoontes aan kan leren. Zo begin ik al echt een ritme te krijgen hier, vooral in de ochtend. Om half 6 loopt onze eerste wekker af, dan snoozen we nog tot kwart na 6 en dan proberen we uit ons bed te komen.
Eerst ga ik naar de badkamer en daarna Laure-Anne, want de rest van de kinderen zijn op dat moment nog niet wakker dus is het nog lekker rustig&stil.
Daarna drink ik koffie en maak ik me verder klaar. Laure-Anne heeft dan vanmorgen toch eindelijk de stap gezet om (hohooo, durver!) in de kasten naar haar lunchpakket te zoeken. Ben ik zelf dus ook al wat geruster, anders zie ik haar binnenkort niet meer lopen! Haha. Als iedereen klaarstaat vertrekt de vader naar buiten om de auto te halen en doen we onze schoenen en jassen aan. Vanmorgen regende het, en wat was nu net het ENIGE waar ik niet op voorzien was? Jawel, regen!
De autorit naar Skultuna begint ook te wennen, ik bedoel, een slipbeurt meer of minder doet er ook al niet meer toe. Maar toch ben ik stiekem blij dat ik maar een klein stukje mee in de auto moet!

Ik heb zin in vanavond, we gaan met de Belgen en de studenten waar ze verblijven iets eten na ons werk en daarna gaan we naar de film, ik ben benieuwd hoe laat we thuis zullen zijn (hopelijk heelhuids).
Het is wel goed dat we de groep blijven zien zo af en toe na het werk enzo, anders zouden we bijna vergeten dat we niet alleen hier zijn (want soms zou je dat durven vergeten in het bos met de wilde beesten).
Het weekend zie ik ook helemaal zitten, zaterdag zullen we een bezoekje aan Stockholm brengen én we kunnen uitslapen, tenminste als de 7 kinderen dat toelaten... maar we gaan het toch wel even uittesten!
Zondag is nog een verrassing, maar ik hoop stiekem wel dat we eens met het gezin een activiteit gaan doen, want ik lees bij de anderen dat zij dat ook doen!

Dit zijn de 4 jongste "monstertjes", ik zou de namen willen typen, maar ik vrees dat ik geen idee heb hoe je ze schrijft (laat staan uitspreekt).

 

 

Mijn stage had vandaag al iets meer werk voor mij in petto, ik mocht op het bureau meewerken met Catharina. Joepie! Zo leer je tenminste wat Zweeds, alle documenten en computerprogramma´s zijn namelijk in het Zweeds.

Catharina vond dat ik over heel snel mee weg was, ondanks dat het een andere taal is. Goed gedaan Renée! (zal het zelf al maar zeggen) Rond een uur of 11 viel het werk echter wel even stil.

 

 

13:00

 

De middagpauze was zoals altijd heel erg gezellig! Vandaag was het EINDELIJK zo ver... ik heb köttbolar gegeten!!! En meteen zag ik dat het goed was (en het smaakte ook super).

Ik zal morgen in mijn blog vertellen over de rest van de dag en over de avond in de stad, maar voor nu...

 

SEE YOU TOMORROW! ♥



Dag 3 in de bush-bush

13:20

Jaja, het is al de derde dag hier in Västerås en Skultuna .... and I´m still alive! Vanmorgen gebeurde er niets speciaals (ja, je leest het goed).
Hoewel ik voor het eerst echt alleen de bus moest nemen vanmorgen, gelukkig zette de vader mij af aan de bushalte (anders zou ik 5km te voet moeten lopen) en daar moest ik 10 minuten wachten op mijn bus.

Op mijn stage zeiden ze me dat ik om 8uur moest beginnen, en aangezien de bus om 7u35 kwam zag ik het vrij somber in, de rit duurde namelijk een half uur en ik zou nog een 20 minuten moeten stappen naar mijn stageplaats.
Gelukkig bleek het mijn collega´s en baas niet veel uit te maken, ze hadden er begrip voor dat ik van zo ver moest komen en ze vonden het oke.

Oh, dat is ook zo grappig, telkens als mensen me vragen waar ik verblijf en ik zeg "Skultuna" dan kijken ze eens pijnlijk en zeggen "oh... oh dear". Hahaha!

De mensen op mijn stageplaats zijn stuk voor stuk heel vriendelijke mensen, ondertussen heb ik al met iedereen "samengewerkt" en ook fika gehouden natuurlijk.  I ♥ FIKA!
Moeten ze in België ook invoeren vind ik.
Ik ging vanmiddag met de collega van Jenny (de secretaresse) naar het restaurant waar ik gratis eten zou krijgen. Bleek dat ik daar een coupon voor nodig had (die ik natuurlijk niet heb) dus hebben ze het opgeschreven en dan moest ik dat als ik een coupon had maar daarop laten zetten.

Nog een leuk weetje dat we al even te weten gekomen zijn, de superschattige hond waar ik in België al op zat te wachten (die van mijn gastgezin) blijkt gewoon een gremlin te zijn die soms gewoon uit het niets bijt! Oke, daar gaan de uitlaatbeurtjes dus.

Vandaag was er niet erg veel werk op mijn stage, in de werkplaats waren ze een nieuwe kerel aan het inwerken en dus moest ik bij Jenny op het bureau gewoon zitten en ze legde me toen ook alles uit over het programmeren van de producten in een 3D-systeem dat alle informatie doorstuurt naar de printers die het product maken.
Heel interessant moet ik zeggen, want zoiets had ik nog nooit gezien, heel erg high-tech allemaal! Maar na de lunch moest ook Jenny weg, zij moest haar moeder gaan aflossen thuis want haar oudste dochtertje heeft windpokken. Dus vanaf een uur of half 2 had ik niet echt iets te doen en ben ik beginnen schrijven aan mijn blog en in mijn portfolio van school.

De groep van België heeft afgesproken om woensdagavond naar de cinema te gaan met z´n allen en ook de Zweedse leerlingen die meewillen gaan kunnen mee.
Laure-Anne en ik hebben dit met ons gastgezin al geregeld en ze vonden het heel erg leuk dat we zoiets met de groep gingen doen.

Ik ben blij dat ik van iedereen tot nu toe alleen maar positieve dingen heb gehoord over de stage, soms vind ik het best jammer dat ik als enige op deze plek zit. Maar langs de andere kant, met wat zouden ze hier nog een extra iemand kunnen bezighouden?

18:30

De weg naar huis wordt steeds minder moeilijk, ook omdat Laure-Anne en ik voor we vertrokken nog naar de Subway gingen met Robbe en Hanne en op de bus hebben Laure-Anne en ik goed kunnen lachen met onze "miserie" zoals we het noemen. 

We eten hier vrij weinig overdag (en soms ook 's avonds) omdat we het vaak niet lusten of omdat het zelfbediening is. 

En vandaag had Laure-Anne enkel 2 appels gegeten doorheen de dag. Dus zei ze tegen mij "Achja, one apple a day keeps the doctor away." waarop ik antwoordde "But two, is NOT okay!"  haha. 

Met de vijf minuten die ik heb om te douchen kom ik gelukkig toe blijkt wel... een grote opluchting! Want dat doet toch altijd wel goed. 

Tijdens het eten daarnet kregen nog wat éxtra leuke informatie over ons leuke woonplaatsje (Skråmsta). Blijkbaar woonden een tijdje terug hier zeker 8 wolven in de bussen rondom ons huis, nu zijn het er NOG maar 3. En ohja, een kilometer verder is onlangs ook een beer gezien. En het leukste van al dit, ze zijn NIET bang van mensen. Avondwandeling? Vergeet het maar hoor! 

Na dit spannende diner zitten Laure-Anne en ik terug op onze kamer, want de oudste jongen heeft enkele vrienden uitgenodigd (hoe die mensen hier weggeraken mag Joost weten) en het geluid van zoemende motoren raast hier door het hele huis. 

Morgen ben ik er weer met meer .... avontuur! Maar eerst heb ik wat foto's voor jullie : 

 Alle wegen leiden naar ............. Tilburg?

Nieuwe ouders zijn naar de winkel geweest...? 

Hoog bezoek op mijn stage, ja ja, Rudy&Theo! 

Slipcursus en wilde beesten

Hej !

Vandaag was opnieuw een verrassend spannende dag in Zweden, het begon allemaal vanmorgen in "the country side" ...
 Om kwart na 7 moesten we vertrekken samen met de vader van Leonora, die bracht ons met z'n drieën naar de school van Leonora. Het had opnieuw gesneeuwd vannacht dus de wegen lagen opnieuw vol sneeuw.
Toen we vertrokken was het nog pikdonker, en... het is niet dat ik niet geloof dat die vader weet wat ie doet, maar de rit was zeer bewogen.

Enkele ''straten" voorbij het huis stak er plotseling loslopend wild over (een meute herten) in plaats van af te remmen en die beesten te laten oversteken jaagde hij ze op door een beetje gas te blijven geven, Laure-Anne en ik waren bang dat de beesten de overkant niet zouden halen. Want we hebben nu duidelijk gezien dat we ongeveer zo'n 7 kilometer van de beschaving wonen.
De rest van de rit denk ik dat wel we zeker 10(?) keer geslipt zijn en bijna een ronde van 360° gemaakt hebben. Sneeuw of niet, de snelheidslimiet verandert hier niet blijkbaar!

Op de school maakten we kennis met het aparte schoolsysteem van sommige scholen hier in Zweden. De mentaliteit is daar helemaal anders. Ze gaan uit van ieders eigen verantwoordelijkheid, ze werken voor alles in groepen van 5 personen en krijgen niet echt les in een lokaal meestal maar in een werkruimte vol computers etc.
We hebben in de schoolcafetaria gegeten (GRATIS!) en het was nog lekker ook! Na de lunch werden we naar onze stageplaats gebracht en hebben we kennis gemaakt met onze mentoren en ook met de taken die we zullen moeten uitvoeren.
Ik mocht gelijk in de werkplaats beginnen aan het in elkaar steken van prototypes van hun producten voor de klanten. Het is een fijn bedrijfje dat heb ik al gezien!

Daarna moesten we op eigen houtje thuis zien te geraken, blijkbaar moet ik maar 5 minuten wandelen van mijn werkplek naar het station (dat is 'n meevaller!) en kan ik daar de bus naar Skultuna nemen. Gelukkig wachtten Laure-Anne en Leonora me daar op. We hadden daarna nog eens een uur vertraging met de tweede "bus" naar ons huis (een bestelbusje!), de benzine was bijna op en we moesten meer dan een kilometer omrijden om ergens te gaan tanken, want een tankstation hebben ze hier nu eenmaal niet in de buurt.
Toen we thuiskwamen stond het eten klaar en.... het was goed! Hopelijk kan ik dat iedere dag zeggen.

Dit was in het kort mijn avontuurtje van de dag.

Tot morgen allemaal!!! xxxx

Op Zweedse bodem

We zijn omstreeks half 1 vanmiddag geland in Stockholm. Daarna hadden we nog een hele bus- en treinreis achter de rug.
We werden in Västeras opgehaald door onze gastgezinnen en kregen een woordje uitleg over de eerste werk-/schooldag hier in Zweden. MorgenVROEG zullen we met de leerling waar we verblijven naar school gaan en daar een schooldag meemaken (een halve dag) na de lunch worden we met de auto naar onze stageplaats gebracht en daar zullen we dan kennismaken en hopelijk aan onze eerste (halve) werkdag beginnen.

Het leven in het gezin is zeer chaotisch, met 7 kinderen (waarvan 5 onder de 16jaar) in huis is het altijd wel een drukte en wanneer we ons op onze kamer terugtrekken om even "te chillen" komen er constant wel kinderen binnengestormt. Ook de twee oudsten komen met elkaar een praatje maken in onze kamer.
Ik zou nog uuuuuren kunnen doorgaan over de cultuurshock die Laure-Anne en ik ondergingen vandaag, maar al bij al is het best gezellig en is het een unieke ervaring!

Eén ding is zeker, we zullen vroeg ons bedje inkruipen (als de drukte dat toelaat) want we zijn allebei bekaf!



xoxo, tot morgen!

Nog 2

Het is zo ver, nog 2 dagen en we zitten nu al in het mooie Zweden (Skultuna)! Ik heb ondertussen nog een frisse coup laten knippen in m'n haar, nu enkel nog de koffers pakken en aftellen.
De zenuwen beginnen stilaan op te komen, maar dat is normaal denk ik wel, we gaan tenslotte 14 dagen lang verblijven in een vreemd land; bij een vreemd (groot) gezin en stage lopen bij een buitenlands bedrijf. Op deze weken heb ik al meer dan 2 jaar gewacht, ik ben er klaar voor!!! ;)

Mijn nieuwe, korte coupke! Ben er klaar voor!

Eerste contact

Het eerste contact met mijn gastgezin vond gisteren plaats, dankzij Laure-Anne ben ik te weten gekomen dat Leonora Canolli (leerlinge van de Zweedse school) Twitter heeft. Vol enthousiasme heb ik haar opgezocht en ben ik haar beginnen volgen.

Het blijkt echt een heel lief meisje te zijn want ze zei dat ze er naar uit keek om mij te ontmoeten, wel, IK OOK!

Nog een leuk weetje kwam ik te weten toen ik een gesprek had met haar op Twitter : ze blijkt nog 3 broers en 3 zussen te hebben(!!!!) Dat zal voor mij een openbaring zijn, aangezien ik het gewend ben om maar met 3 mensen (in totaal) thuis te zitten.

Volgende week, op dit exacte uur ben ik al meer dan een hele dag in Zweden.

SPANNEND!!!

Stageplaats en gastgezin bekend!!!

Vrijdagavond toen ik mijn Smartschool checkte, zag ik een mailtje met een interessant onderwerp namelijk "jullie stageplaatsen en gastgezinnen".
Vol spanning opende ik het bestandje dat als bijlage stond, zo kwam ik te weten dat ik stage loop bij Digital Mechanics in Västerås. Naar deze stage ben ik zelf heel erg benieuwd omdat ik niet zeker weet wat dat precies allemaal zal inhouden!

2 weken lang zal ik in het gezin Canolli vertoeven samen met Laure-Anne van mijn klas.

Nu is het kwestie van aftellen en het allemaal op ons af laten komen! Ik heb er erg veel zin in!

Aftellen geblazen!

In België is de eerste sneeuw van het jaar al gevallen, dus komen we al helemaal in de stemming voor onze reis naar het (hopelijk) witte Zweden. 

Ik kijk er echt naar uit en ik tel de dagen af! 

LET'S GO!!!