Home sweet home

Ondertussen ben ik al een hele dag terug in België en ik ben stilaan ook bekomen van de reis en het avontuur. Gistermorgen was er nog de klap op de vuurpijl, we zaten vast in een sneeuwstorm (met sneeuw van een halve meter hoog) en moesten 2 keer de auto een heel eind vooruit duwen... we waren net op tijd aan het station om de bus te nemen naar Bromma Airport.
In Bromma bleek dat we naar een ander vliegveld gebracht moesten worden omdat het vliegtuig van daar uit zou opstijgen. Eenmaal op het vliegtuig kregen we gratis cakejes, chocolade en drank om de vertraging wat goed te maken. Het maakte mij allemaal niets uit, zolang ik die dag maar thuis zou geraken was het mij gelijk!

Ik wil graag nog even iedereen bedanken die deze ervaring mogelijk hebben gemaakt; iedereen die mijn blog (al-dan-niet dagelijks heeft gevolgd) en natuurlijk ook de mensen die mee in Zweden zaten (leerkrachten en leerlingen) en voor de afwisseling in activiteiten zorgden.

Tack så mycket!

De allerlaatste

Ja, ons Zweeds avontuur zit er bijna op... Morgen vertrekken we HEEL erg vroeg naar Stockholm Airport. Mijn koffer is al ingepakt (alles is er van ver in gemikt) en nu kan het niet snel genoeg gaan voor mij!

Mijn laatste dag op stage is vrij saai, ik dacht dat ze zeiden dat het superdruk zou zijn, maar dat valt goed mee... Toch zal ik mijn stageplaats en mijn collega's missen als ik weer in België ben! Ze hebben me meteen opgenomen in hun groepje, we hebben veel gelachen; gezongen en moeite gedaan op ons Engels.
Vooral dat laatste heeft ons veel gelach bezorgd, zo wist Cristiaan eergisteren niet hoe hij 'schaap' in het Engels zeggen moest en dus maakte hij (heel erg goed) het geluid na. Ik kreeg spontaan de slappe lach en iedereen zat mee te lachen binnen de kortste keren.

Vanavond gaan we film kijken in Leonoras school, we kijken 'A walk to remember' ... Of de 2 jongens in ons gezelschap dat wel leuk vinden is maar de vraag natuurlijk! Maar meisjes kan je daarmee altijd verleiden. Ik ben wederom benieuwd.

De film van gisteren (Les Misérables) was voor mij persoonlijk een groot succes! Ik heb van ieder moment genoten, ondanks dat zelfs de normale dialogen gezongen werden. Dat hoorde ik op den duur zelfs niet meer. Het is zo'n meeslepend verhaal en de acteurs zijn stuk voor stuk zo goed! Ze hebben me ook allemaal verrast met hun zangtalent... Ja, die Hugh Jackman heeft weer punten gescoord bij mij!

Lieve mensen, op dit uur morgen, ben ik waarschijnlijk al thuis... I'm coming home! :D be prepared!

Hey då!

De voorlaatste

Vandaag ging de voorlaatste volledige dag hier in Zweden in, de tijd is echt voorbij gevlogen deze twee weken, hoewel het vorige week nog een eeuwigheid leek te duren.
Mijn ervaringen hier zijn eigenlijk heel erg uniek geweest tegenover die van de anderen. Ik heb de echte Swedish-experience gehad zoals ik het noem. Ik heb twee weken geleefd in een supergroot gezin (voor wat ik gewend ben) en dat in de middle of nowhere. Ik heb erg veel geleerd zoals o.a. : geduldiger zijn, verdraagzamer zijn, de waarde van familie en ook dat je makkelijk kan leven met wat minder.

Gisteravond zaten Laure-Anne en ik alleen in de keuken thee te drinken en we keken eens rond in de schuiven en kasten. Wat kwamen we tegen na meer dan een week?! De NUTELLA chocopasta! Ook lekker op tijd zeg, maar we hebben er dan maar even van genoten.
Het bed waarin ik slaap is echt wel slecht, mijn nek en heupen doen iedere ochtend pijn als ik wakker wordt... dat is wel jammer natuurlijk.
Ook snap ik wel dat de moeder eigenlijk ´altijd´ moe is ... zelfs wij worden moe van heel het gebeuren en het weer. Ik zou me niet kunnen inbeelden dat ik later met zo veel kinderen zou kunnen leven, haha! Ook een niet onbelangrijke les, 2 kinderen is meer dan genoeg.

Iedere dag beloof ik mezelf dat ik op tijd ga slapen, maar er is gewoon nooit genoeg tijd in de avond om alles te doen wat je wil/moet doen. Thuis ook niet, maar daar is het internet op z´n minst al goed genoeg om een uur aan een stuk aan iets te werken zonder dat je telkens moet wachten tot je verbinding terug is.
Maar wat wil je? Er zijn daar wel minstens 10 toestellen verbonden met het internet op hetzelfde moment. Als ze dan via de PC nog tv kijken (online film), dan is het helemaal een hel!

Op mijn stage waren ze heel erg tevreden over me (zoals altijd wel) omdat ik alles altijd zo snel kon afwerken op een correcte manier. Ja, zo ben ik dan weer wel!
Vraag me af waarom me dat dan eigenlijk bij die GiP niet lukt... ik doe daar minsten evenveel inspanningen voor.
Maar dat zijn zorgen voor morgen!

Zodadelijk ga ik de stad in, gaan we iets eten met enkele mensen die dan ook klaar zijn met hun werk en niet thuis willen/kunnen gaan eten.
Om half 6 hebben afgesproken met de leerkrachten en dan gaan we naar de film, ik ben heel erg benieuwd naar de film! Ik zeg al lang dat ik hem absoluut wil zien als hij uitkomt, hier is mijn kans!

Morgen laat ik jullie dus weten hoe de film me al-dan-niet beviel en hoe mijn verdere avond verlopen is.


Hej då! ;)

Sneeuwhappen

Hallo iedereen!

Vandaag was over het algemeen een hele leuke dag, hoewel ik echt doooodmoe was (ik viel tijdens de lunch zelfs in slaap) en ik een supersaai werkje moest uitvoeren op mijn stage. Vond het wel grappig dat ze tijdens de fika "ruzie" aan het maken waren omdat de mannen van de productie mij terug bij hen wilde en Jenny wou mij op het bureau hebben. Wat is het toch fijn als je zo geliefd bent! Haha. Jenny won het gevecht en morgen mag ik weer bij de mannen meedraaien.

Maar dat was niet de eerste krachtmeting van de dag, in de ochtend toen we naar de bushalte reden met de vader van Leonora, stond er een zeer koelbloedig hert op de weg. Dat beest weigerde om van de weg af te gaan.... tot de vader eens flink toeterde, toen besefte 'ie dat het de keuze had : weglopen of plat gereden worden door een 'tadderak' van een auto.
Iedere keer dat ik de bus moet nemen stap ik met een klein hartje in, ik vraag me telkens af hoe veel ritten er nog op die kaart staan... Ik zal het wel zien zeker. En als het zo ver komt dan hoop ik dat de buschauffeur geen engels spreekt en dat hij me gewoon laat meerijden, haha!

Morgen is het de voorlaatste volle dag hier in Zweden, het is snel gegaan vond ik zelf nog. Ik heb het hier naar m'n zin gehad, maar ik kijk stilaan wel uit naar de thuiskomst. Lekker rustig! De drukte hier begint echt op mijn systeem te werken, ik ben altijd moe als ik ga slapen val ik als een blok in slaap (Laure-Anne kan dat beamen) en als ik wakker wordt dan heb ik het gevoel dat ik een nachtje heb doorgedaan. Waarschijnlijk heeft het donkere weer er ook veel mee te maken, maar een drukte in huis maakt dat niet makkelijker.
Ik heb vandaag Leonora's haar gekleurd en gisteren voor het slapengaan dat van haar zus nog. Ze zijn allebei heel erg tevreden over het resultaat, misschien een verborgen ambitie voor kapster ... of zouden het de genen zijn?!

Morgenavond gaan we met de belgische groep en de leerkrachten hier naar de film Les Misérables, ergens wel stom, want die had ik thuis graag gekeken met ons mams en Daniël. Maar, die kans ga ik niet laten liggen aangezien ik het zelf niet moet betalen!
Vrijdag na het werk gaan Floor, Katrijn (en co) en ik ons geld opshoppen in de stad en daarna gaan we naar het ABB Insdustrie Gymnasium voor een afscheidsactiviteit (films en pizza).
Vanaf dan is het enkel nog de uurtjes tellen voor we naar het station moeten gaan en vanaf dar naar Stockholm Airport gaan en dan natuurlijk naar België! Misschien dan mijn blog veranderen in "Bye Bye Sweden, Hello Home Sweet Home"??? Haha.
Vroeger geloofde ik niet in het spreekwoord "Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens", maar dat is wel heel letterlijk hier, de tijd gaat hier zo traag overdag, maar 's avonds vliegt 'ie voorbij! Als het nu nog eens omgekeerd was... dat zou leuk zijn!

De jongens zijn op dit moment bezig met de sneeuwscooter, ze vroegen of ik ook mee wou doen... Normaal zou ik dat maar al te graag doen, maar aangezien ik de rijstijl van de vader ken en ook omdat ik net gedoucht heb, zei ik nee.
Misschien doet er zich nog wel een kans voor één van de komende dagen, het zal toch wel blijven sneeuwen vrees ik. Ooh please, laat het in België NIET gaan sneeuwen, of ik word helemaal crazy!!!

Lieve mensjes, nog eventjes en ik ben weer zéér aanwezig! Geniet nog van de rust zou ik zeggen!

Slaapwel en tot morgen.

Waar zijn die elandjes?!

That is the question! Iedere ochtend in de auto zoek ik in het open landschap naar elanden, niks te bespeuren tot nu toe.... Jammer, zou heel de Zweden-ervaring wel afgemaakt hebben. Maar, wie weet... Het zijn nog 4 dagen om te zoeken en (hopelijk) te vinden.

Het had de hele nacht gesneeuwd (ondertussen ook de hele dag) en het pak dikt alleen maar verder aan. De vroege ritjes met de vader worden opnieuw een steeds grotere beproeving!

Op mijn werk ving ik tussen alle Zweedse gesprekken 3 verstaanbare (interessante) worden op. Namelijk: criminologie, "polis" en de naam van mijn favoriete machine. Met die machine maken ze trouwkoppels, tekenfilmfiguren etc fotografisch na.(zie fotos).Toen ik opkeek was het onderwerp veranderd, nu ben ik nieuwsgierig. Haha.

Vanavond zijn we naar een shoppingcentre in Västerås geweest, ik heb gewoon mee gewandeld door de winkels, ik HAAAT winkelen! Maar get was leuk om te zien allemaal, leuke schoenen en kleren gezien (mama? Papa?).
In de auto was het supergezellig het laatste halfuur, de broer; jongere zus en Leonora zaten bij in de auto en de broer had door dat we de muziek van The Fray en The Script konden accepteren. Dus zette hij daar muziek van op (luid) en we zongen allemaal luidkeels mee in de auto! Super! :)

Eenmaal terug thuis aangekomen, moesten de lekkere dingen die ze gekocht hadden in de winkel eraan geloven. We hebben echt van alles gesnoept: popcorn, ijs, frozen yoghurt, cake en snoepjes!
Het was een leuke avond vond ik :) zo mogen ze allemaal nog zijn vanaf nu.

Tot binnen 3,5 dag ongeveer! ;) hou je goed België!

Wit en koud

Vandaag  zit ik precies een week in Zweden, en mijn laatste week hier gaat ook meteen in. Gisteravond ging ik weer mee met Leonora om de hond uit te laten, deze keer had die rotzak me te pakken. Ik gaf hem zijn eten, en hij haalde uit naar m'n arm, natuurlijk om te spelen maar hij beet toch flink door. Stank voor dank dus. Toen we hem na de wandeling terug in zijn hok wilden krijgen, ontsnapte hij en liep hij rond het huis. De moeder vond het zo erg voor hem dat ze hem even in huis wilde halen "proberen voor een uurtje". De vader ging er wonder boven wonder mee akkoord.
De hond moest wel op één deken blijven liggen de hele tijd, maar met 11 mensen in huis had hij natuurlijk wel andere plannen. Na meer dan een uur hardnekkig roepen en commanderen hebben ze toch maar besloten om het arme beest terug in zijn kooi te zetten.

Gisteren viel het me erg op dat ze hier alles onder de 25°C koud vinden... zo zeiden ze me gisteren voor we naar het zwembad gingen dat het water daar ijskoud is dus dat ik me moest voorbereiden. Oké, doe ik wel. Maar toen ik eenmaal het water inging vond ik het zalig!!! Zo warm is het water bij ons in de zwembaden meestal niet hoor. Ze snapten niet hoe ik daar zo goed tegen kon. Ook hier in het huis is het altijd een sauna, en de sauna zelf... die moet minstens op 70°C staan anders is dat niet warm genoeg. PUF PUF!
Ook als het buiten 3°C of zo is, doen ze alsof het -10°C is, terwijl ik vind dat het hier allemaal minder koud aanvoelt.
En WANDELEN dat die mensen hier kunnen... altijd als ik mensen zie wandelen of ik wandel met Leonora, dan lopen ze zeker wel 25km/uur, zeker weten! Haha.

Vandaag sneeuwde het weer in de namiddag, was ik niet blij mee. Ik heb echt genoeg sneeuw gezien voorlopig! Zeg a.u.b dat de sneeuw in België al lang weg is?! Of ik kom niet terug... oké zowiezo wel! Ik begin nu echt af te tellen, het is tot hiertoe echt een unieke en leuke ervaring geweest maar om het grof te zeggen : IK HEB HET WEL GEZIEN! Langer als 2 weken was echt te veel geweest, 2 weken is ideaal.
Ik kijk uit naar mijn eigen bed, eigen badkamer (waar ik langer dan 5 minuten douchen kan) en vooral het weerzien met m'n familie, vrienden en beestjes!

Na twee weken bij de familie Canolli te hebben doorgebracht heb ik veel dingen geleerd, maar ik heb ook vaak het idee gehad van "amai, wat heb ik het thuis toch rustig en goed!".
Ook de dagen lijken hier 10x zo lang te duren als in België, waarom is dat op vakantie nooit zo?! Raar eigenlijk, want als we opstaan is het donker &als we thuiskomen ook... dus de dagen zouden juist korter moeten lijken toch? Ach ja, kortom : ik mis (ja u hoort het goed) mijn belgenlandje.

Op mijn stage was het vandaag zoals altijd heel erg leuk, tijdens de middagpauze en fika's was ik mijn woordzoeker puzzels aan het maken (zo hebben ze niet het idee dat ik ongemakkelijk zit te kijken als ze Zweeds praten). Na een half uur had ik 2 puzzels opgelost en iedereen was er steevast van overtuigd dat ik valsspeelde, mafkezen!
Vandaag stond ik weer een dag bij de boys in de productie en ik kreeg bezoek van Karolien & Brigitte, ze kwamen kijken waar ik werkte ; wat ik deed ; wat ik er van vond tot hiertoe  enzovoort.
Samen hebben we een koffietje gedronken en ik heb ze wat meer uitleg gegeven over hoe die 3D-printing nu eigenlijk werkt.

Vanavond was de mama een beetje lui (haar woorden!) het avondeten was : soep en wafels. Niet slecht met dit koude weer, hoewel de soep bij ons water met groenten genoemd zou worden. Maar bon, twas goe!
De broer van de vader en de vrouw daarvan zijn ook op bezoek vanavond met hun 2 kinderen (alsof er nog niet genoeg waren!) en onze kamer is het toevluchtsoord van de jongste kinderen. Allez, vooral Laure-Anne heeft het zwaar te verduren, ik hou me op de achtergrond (zoals altijd) en zij wordt gebruikt als klimpaal. Soms is het toch handig om praktisch onzichtbaar te zijn, haha!

Ben benieuwd wat ik jullie morgen nog kan vertellen, jongens.
Tot gauw, nog 5 dagen!

xoxoxoxo

Let's go swimming in the water ... let's go swimming in the pool!

Ik begin mijn blog te schrijven met een luide, ver****te, Albanese versie van "Gangnam Style" op de achtergrond. Het was een drukke, maar zeker wel aangename zondag vandaag. Ik stond op rond 9uur en om 10uur vertrokken we naar Sala (een buurdorpje... 30minuten verder) om te gaan zwemmen. 

Het was een redelijk groot zwembad voor zo'n klein dorp, het was zeg maar een mini-tongelreep. Wel heel gezellig. 

Het viel me meteen op dat de mensen echt hun lichaam niet willen laten zien hier, telkens als we uit het water komen doen ze zo snel mogelijk een handdoek over hun bikini/badpak heen.  Dat idee veranderde al snel toen we gingen vertrekken en dus gingen douchen en ons omkleden, de meeste mensen kleedden zich gewoon al uit in de hal en douchen daarna naakt, oké José! Dat was niet bepaald wat je noemt "eyecandy". 

Bij het zwembad hadden we ook onze lunch opgegeten (die we zelf hadden meegenomen) dat schijnt daar een gewoonte te zijn want alle gezinnen zaten aan tafeltjes hun lunchpakketten op te eten. Het is zondag, dus mochten we ook wel eens iets "speciaal" eten, hot dog! 

Na het zwemmen hebben we het jongere zusje afgezet bij haar sportschool waar ze cheerleading-lessen volgt. 

Daarna heeft dan ook de moeder mij & Leonora afgezet aan de concerthal in de stad, daar ging vandaag een muziekwedstrijd door waaraan Kajsa deel ging nemen (de dochten van Stella, waar Hanne&Robbe verblijven). 

De eerste act viel al dik tegen, vijf meisjes in "rock"-outfit die een rockliedje kwamen brengen, hell yeah... (not). Zelfs de muziek op zich was slecht, niet alleen de zang. Gelukkig zaten er toch een paar betere acts tussen, die van Kajsa zelf was ook één van de betere! Well done! Hieronder foto's van enkele groepjes. 

 De eerste act : een missertje! 

 De derde : mijn favoriet! 

 De act van Kajsa (degene met het rode haar)

Laatste act die we gezien hebben : ça va. 

Jammer genoeg moesten wij (Laure-Anne en ik en Leonora) vroeger weg omdat haar moeder ons kwam ophalen en thuis nog moest koken etc. Best wel stom, maar wie weet hebben we het beste wel gehad. 

Het eten was lekker vanavond : gehaktballen met aardappelsalade en (zout) verloren brood. 

Morgen weer aan het werk, laatste week gaat in! 

Tot snel! 

Stockholm en sauna

Gisteren gingen we naar Stockholm met de groep belgen. Ik vond het echt een prachtige stad en het was een leuke dag samen met de groep. Toch denk ik dat we vrij weinig gezien hebben, maar de ijsbar was een mooie afsluiter van de dag! 
Er zijn veel leuke foto's gemaakt en we hebben vooral veel gezellige winkeltjes gezien, maar ik heb niets gekocht! 
In de ijsbar mochten mensen onder de 18 geen alcoholische cocktail drinken, maar gelukkig kon ik mijn bonnetje met Shana wisselen (bedankt daarvoor!). 

Na ons bezoekje aan Stockholm moesten we afscheid nemen van Rudy&Theo, die vertrokken de dag erna terug naar België, maar bleven nog een nachtje in Stockholm. We konden wel Karolien&Brigitte verwelkomen in Zweden! 
Donderdagavond gaan we met z'n allen naar Les Misérables kijken, dit betalen zij voor ons (nog eens, bedankt daarvoor!). 
Ik vind het goed dat we af en toe een activiteit doen met de groep (ook zonder de Zweden), zo hebben we het idee van een soort schoolreis en zo zien we natuurlijk de anderen ook regelmatig een keertje. 

Een geslaagd dagje Stockholm! 

In de ochtend zag ik ook ons huis voor het eerst in het daglicht, en ook de omgeving, Laure-Anne en ik zeiden tegen elkaar op hetzelfde moment dat we nu echt verliefd waren op het land! 
Het was een prachtig zicht, de zon en de sneeuw en de bomen... wauw! 

Ons nederige stulpje. 

 Onze drukbevolkte straat. 

Het uitzicht van de omgeving. 

's Avonds toen we terug aankwamen in ons eigen stadje bleek één van de vrienden van een Zweedse student van onze groep een feestje bij hem thuis te organiseren. 

Ik was zo moe en voelde me niet al te goed, ik had geen zin om te gaan, en ook stond ons gastgezin klaar aan het station om mij en Laure-Anne op te pikken. 

Ik wist dat Laure-Anne heel graag wilde gaan en dus zei ik dat ik gewoon met hen naar huis ging en dat zij dan bij Hanne kon slapen die nacht. 

Dat was hoe het ook ging, ik ging met Leonora en haar moeder mee naar huis. Het was thuis verbazend gezellig, er heerste zelfs een GEZELLIGE drukte! 

Meer dan 2 uur heb met Leonora en haar moeder zitten babbelen aan de keukentafel en ik hielp met de tafel afruimen en alles in de afwasmachine laden enz. 

Daarna stelde Leonora voor om een girlsnight te houden : sauna, gezichts- en haarmasker, film en popcorn. Hoe kon ik dit afslaan? Halverwege de tweede film merkte ik dat we allebei moeite hadden met onze ogen open te houden, dus heb ik dat kind uit haar lijden verlost (en mezelf ook) en heb ik dus de film afgezet. Daarna gingen we allebei slapen, en wonder boven wonder kon ik uitslapen tot 9 uur, dat deed me ongelofelijk veel deugd! 

Tot snel lieve schatten! 

Nog een weekje! 

Oh what a night...

Heb nog wat toe te voegen. Na de bowling gingen wij als enige recht naar huis. Dus Laure-Anne en ik dachten, oké, dit was de vrijdagavond...
Tot ik hoorde dat de hond verkocht zou worden omdat niemand hem uit wou laten... En hondenvriend die ik ben... Stelde ik voor om mee te gaan als iemand ging. Had ik snel spijt van, want de hond bijt en springt de hele tijd. Ook gingen we wel 2 kilometer de wildernis in en wad ik doodsbang dat er wilde dieren ons pad zouden kruisen... Dat deden ze niet, oef!

Maar op een gegeven moment zag de hond iets in de verte, de duisternis... Hij begon te trekken en sleurde Leonora mee, ze liet hem los.... Het slimste wat ze kon doen denk ik, nog voor we teug thuis waren kwamen we hem terug tegen, ik was opgelucht en bang te gelijk.

Na meer dan een uur kwamen we terug thuis, Laure-Anne ging er al vanuit dat ik opgegeten was door beren, wolven of elanden. Haha. Gelukkig hadden de beesten door dat ik niet te eten was, een beetje taai enzo... :D

Ik ga nu slapen, als ik dat nog kan , tot morgen!!! Love you all p

Eerste werkweek : check!

Mijn eerste werkweek zot er bijna op nu, en ik heb het echt naar m'n zin gehad! Ik ben klaar voor de 2de week, maar eerst..... Weekend! :D

Vanmorgen werd het ochtendritueel lichtjes verbroken, in plaats van met 4 in de auto te zitten zaten we opeens met 6 personen erin gepropt. Heeeeel erg verantwoordelijk, de broer zat vooraan bij Leonora op de schoot en de zus zat tussen mij en Laure-Anne. Comfortabel is anders, maar het ging net.

Op mijn stage was het te merken dat het bijna weekend was, iedereen was extra vrolijk en ging ook vroeger naar huis.
Dat vond ik natuurlijk niet erg, ik had rond 4uur met Laure-Anne en Leonora afgesproken aan de McDo, we gingen daar iets eten (op de kosten van haar school) en daarna vertrekken we naar Rocklunda om te gaan bowlen! I heb er zin in, ook al weet ik niet wat ik ervan zal bakken.

Morgen krijg je dus het hele verhaal te horen over de avond. Maar ik kan jullie wel geruststellen over deze eerste week, hij viel reuze mee! En ik vond hem best snel vooruit gaan, ook al lijkt het 's ochtends niet vooruit te gaan, een uur lijken er ineens 2.
Maar ook dat is geen minpunt! En op de bus slaap ik meestal nog een half uurtje dus vind ik het wel oké.

Lieve mensjes, don't worry, I'll be back soon! ;) (en stiekem is het echt wel : oost-west, thuis best.... In mijn eigen nest)

Hey då!

Hogedruk & Hockey

Dag allemaal,

Ik begin me steeds meer 'thuis' te voelen in het gezin, alles begint stilaan te wennen en ook zij komen steeds losser.
Ook het ochtend ritueel (slippen met Albanese muziek op de achtergrond) wordt een gewoonte.

Op mijn stage zijn de mensen allemaal even vriendelijk en de mannen van de productie zijn mijn maten. Haha. Volgens hen ben ik een natuurtalent aan de hogedrukmachines (die dienen om het steunmateriaal van de producten weg te halen.
Ik was ook later begonnen, dat hadden ze mij gevraagd eergisteren. Daar zeg ik geen nee tegen.

Gisteravond hebben we LEKKER gegeten, pasta! En vandaag nemen we de restjes mee naar het werk samen met köttbullar!
Ook vroeg Leonora of we meewilden naar een ijshockey wedstrijd, NATUURLIJK!
Cédric en Robbe waren daar ook en het was een leuke avond! Zoiets zie je in Turnhout niet!
Na de wedstrijd zijn Laure-Anne en ik voor het eerst op onze smikkel gegaan hier in Zweden, gelukkig hebben we onszelf geen pijn gedaan. De hockeywedstrijd was zoals ik het noemde : "Veel geweld voor weinig geld!" Haha. Maar gelukkig heeft ´ons´ team wel gewonnen met 4-3.

Verder hebben we nog een tijd met het gezin gepraat toen we thuiskwamen, zelfs de oudste zoon deed voor het eerst zijn mond open! Kortom het was heel gezellig!

Vanavond gaan we bowlen met de Belgen en de Zweedse studenten, ik ben benieuwd of we 'strike' zullen gaan of niet met mijn bowlingkunsten. Wish me luck! ;)

Tot snel!!!